v
Varoluşçuluk
4 member · 1 new postYaşamakla yaşamamak arasında hiçbir fark kalmadığında özgürlüğüne kavuşur insan.
Sayfa 143Kitabı okuyor
Gengé değildim artık.
Bir başkasıydım.
Tas tamam böyle olmasını istemiştim.
Peki ama başka ne vardı içimde, beni hiçbir ya da binlerce gibi gösteren bu işkenceden başka?
İnsan aklının sınırları, onun hakikati tam anlamıyla kavramasına engel olur. Ne kadar çabalarsa çabalasın, insan varoluşun özünü tam anlamıyla anlayamaz; bu, onun yetersizliğinden değil, bilakis, evrenin sonsuz karmaşıklığından kaynaklanır. Hakikat, tüm detaylarıyla insan algısının ötesindedir. İnsan, her ne kadar bilmeye çalışsa da, evrenin derinliklerinde saklı olanı tam olarak keşfetmesi mümkün değildir. Bu yüzden, bilgelik, bilginin sınırlarını kabul etmekle başlar ve insanı, bilinmezlik karşısında mütevazı olmaya davet eder.
Ancak iç dünyanın özgür olması demek, insanın her şeyi düşünebilmesi, her insani durumda neden kendini ondan bağımlı kılmasına gerek bulunmadığını bilmesi, bir insanın kendini neden bağımlı kılması gerektiğini de asla bilmemesi demektir!
Belki de insanın kendi yüzünü anlaması imkansızdır. Belki de bunun nedeni yalnız yaşamamamdır. Topluluk içinde yaşayanlar kendilerini aynalarda, arkadaşlarına nasıl görünüyorlarsa öyle görmeyi öğrenmişlerdir. Benim arkadaşım yok. Tenimin böyle çıplak olması acaba bu yüzden mi? Buna insansız... evet insansız doğa denebilir.
