Yorgunum
Yorgunum hayat bee,
Ama ben düşemem,
Ben düşersem her şey daha kötü olur,
Bir yandan acı çekiyorum,
Bir yandan direniyorum.
Gözlerim uykusuz,
Ruhumda derin bir sızı,
Yolumu kaybettim belki,
Ama pes edemem, vazgeçemem.
Yıkıldıkça daha güçlü kalkarım,
Her yara bir ders, her düşüş bir sınav,
Bir nefes alır, tekrar yürürüm,
Çünkü biliyorum, ışık var bu karanlığın sonunda.
Ama umudumu yitirmem,
Gözlerimde yaş, kalbimde inanç,
Her adımda yeniden doğarım.
Yazarı:Nurullah
Yorgunum: titriyor ruhum, bedenim
Kimseler duymuyor âhımı benim
Sayfa 91Kitabı okudu
yaşımdan telaşlıyım bugünlerde
Çok yorgunum, daha çok zihnen ve nasıl geçecek bilmiyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum. Dinlenecek bir yer bulamadım sanırım.
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın.
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla.
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde.
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum.
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda.
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında.
Hiç bilmiyorum.
Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor.
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı.
Erdem Bayazıt
Ne uzun yaşadım hiç yaşamaksızın! Ne çok düşündüm hiç düşünmeksizin! Durgun şiddetlerle, kıpırdamadan aşılmış serüvenlerle dolu dünyalar çöküyor üstüme. Hiç sahip olmadıklarıma ve asla olmayacaklarıma doydum artık, var olmayan tanrılardan bitkin düştüm. Hiç girmediğim bütün savaşların yaraları var üzerimde.
-Gece Olunca-
Uyumak istiyorum...
Bir daha hiç uyanmamak...
Uyanacaksam da rahat bir nefes almak...
Sayfa 54Kitabı okudu
