Her yanım kül içinde, ağrıdan saçlarımı yola yola, yüzüm tırmık tırmık, ama bakışlarım delici keskin, tüm insanlık karşısında durmuşum, utançlarımı özetleyerek, yarattığım etkiyi gözden kaçırmadan ve “Sonuncunun sonuncusuydum ben,” diyerek. O zaman sözlerimde “ben”den “biz”e geçerim hissedilmez bir şekilde. “İşte biz buyuz”a vardığım zaman, oyun oynanmıştır, ne mal olduklarını söyleyebilirim onlara. Ben de onlar gibiyim, kuşkusuz, aynı kumaştanız hepimiz. Yine de benim bunu bilmek gibi bir üstünlüğüm var, bu da bana konuşma hakkı veriyor. Avantajı görüyorsunuz kuşkusuz. Kendimi ne kadar suçlarsam, o kadar sizi yargılama hakkına sahibim. Daha iyisi, sizi kendinizi yargılamaya kışkırtırım, bu da beni öylesine ferahlatır.
Kötü bir dünyada iyi bir insan olma endişesi ve gayreti içinde olan, bu yolda en büyük düşmanı olan şeytanın hilelerini akıcı bir dille (ve kendi dilinden) okumak isteyen herkes için tavsiye ediyoruz.
Son KonuşmaÖmer Faruk Dönmez · İz Yayıncılık · 202410 okunma