Yani hayat bir korku ile bir ümit arasında.
Kur'an'ın evrensel olmasının en büyük delili, insanın duygularına hitap etmesidir. Zira ilk insandan son insana tümü aynı duygulara sahipti. Vahiy ise bu duyguları terbiye eden unsurdu. Korku, sevinç, hüzün, şehvet, düşkünlük... Tüm duygular ancak vahiy ile istikamet bulabilir.. Vahiy dışındaki hiçbir kaynak bunu başaramaz..
“Amigdala korku halinde vereceğin tepkileri de yönetir. Biri sana vururken susmak acının azalmasını ya da şiddetin son bulmasını sağlıyorsa, susmayı öğrenmişsindir. Karşı çıkmamak işini kolaylaştırmışsa, karşı çıkmamayı bir formül olarak görmüşsündür.
Sayfa 322 - Kaktüs SanatKitabı okuyor
