"Bazen atlamak istiyorum kendimden aşağıya..."
"Sıyrılmışım dünyadan. Herkes pas sanmış, ben yanmışım..."
"Tası tarağı toplamış bir yalnızlığı anlatmak zordur..."
Sayfa 108Kitabı okudu
"İnsan eti ağırdır; bacadan kaçar, pervazdan sızar, şehrin oluklarından akar. Gidenle gidilmez, gidenin ardından kapıya bakılmaz Ayla."
Sayfa 107Kitabı okudu
"Üzülme, bir gün sen de gideceksin Ayla. Giderken kapıyı çarpmamayı öğrendin bu gece. Bundan sonraki gecelerde de gitmeyi öğreneceksin."
Sayfa 107Kitabı okudu
"Büyüdüler. Birbirlerine rağmen..."
Sayfa 106Kitabı okudu
"Ellerimi kanattım. Acının yönünü değiştirebilirsem belki daha çabuk atlatırdım yaşadıklarımı..."
Sayfa 73Kitabı okudu
"Kaybedecek bir şeyim yoktu..."
Sayfa 71Kitabı okudu
"Annemle ortaklaşa acı çekmenin hüznünü kimselere anlatamazdım. Ona yoldaşlık etmenin güzel yükünü omuzlarımda hissederdim. Kırk iki kilo, yüz yirmi beş santim ve aşıkken..."
Sayfa 70Kitabı okudu
"Yara sızlasın, sızlıyorsa iyileşiyordur abi."
Sayfa 66Kitabı okudu
"Çünkü insan delirmeye yalnız kaldığı anlarda başlıyor..."
Sayfa 59Kitabı okudu
"Ben bu şehrin tüm sokaklarında bir adamı öptüm. Seni öpemem..."
Sayfa 41Kitabı okudu
"Unutma Asya, dert ayakta tutardı. Seni büker ama kıramazdı."
Sayfa 38Kitabı okudu
Morg katına iniyoruz. Soğuk. Karanlık. Besbelli, çocuk gülüşü değmemiş buraya.
Sayfa 47Kitabı okudu
En nihayetinde dünya baştan aşağı rutubetti ve günü geldiğinde hepimizi altına alacaktı. Bir tek acılarımız ayakta kalacaktı.
Sayfa 36Kitabı okudu