"En güzel beraberlik seninle olmak diyorum, nasıl en korkunç yalnızlık sensiz olmaksa..."
Sayfa 150Kitabı okudu
Aydınlık! Sen en güzel aydınlık! Bizi bırakma. Kalplerimizde girmediğin köşe kalmasın. Çek, kurtar bizi insan yaradılışımızın korkunç karanlığından, içimizde ta derinlerde kükreyen o vahşi hayvanı sustur. Düşüncemizi tırmalayan o kanlı pençelerden kurtar bizi. Unutulmuşların dünyasında biz unutmak istemiyoruz.
Sayfa 143Kitabı okuyor
bakışımlı iki ilk gölge gibi
korkunç makaslarıyla gelip
beni
sökük aşkıma uyuyacak güzel yatırırken vurdular,
yeşil yüzümden ustaca yüzüp tenimi
götürüp ayın başucuna koydular!
Sayfa 14Kitabı okuyor
Ömrünün bu en güzel gecesini,ömrünün bu en korkunç gününün takip etmesi mi mukadderdi? Neydi bu içinden çıkılmaz meseleler? Neydi bu mavi göğe veya sevgili bir yüze bakmayı zevk olmaktan çıkaran hisler ve üzüntüler?
Sayfa 81Kitabı okuyor
Kendimden kendime
Çevrene ve içindeki korkunç sese kulağını tıka sadece yüreğinin sesini yücelt ve yükselt Çünkü sen onunlayken sensin. Sen onun ta kendisisin. O olmadan da bahsedilemezsin... K.k.
"İçimde kendi hayatımı yaşamadığım kanaati var. Daha samimi olayım ister misiniz? Bu yaşadığım hayat o kadar benim değil ki herhangi bir saatimde birisi gelip de
Çünkü aşk berbat bir şeydir Civciv. Ve harika.Güzel, korkunç, karmakarışık bir şey bir gün uçabilecekmişsin gibi hissettirir ertesi gün yüreğini parçalar...
GÜZEL IRMAK
Küçüğüm, bu senin sesin, güzel ırmak
Önce rüzgarın öptüğü, sonra benim öptüğüm
Bu bitmemiş şiirler senin ayakbileklerin
Soluğun, kokun, kamın, gölgeli gözlerin
Bu böyle çözülü göğsün, enine boyuna dudakların Sabahlara kadarki büyük gözlerin böyle
Bu dal gibiliğin, saçların, kırmızı ağzın
Bu üstünde onca seviştiğimiz yatak sonra
Sonra bu benim anı artığı eski yüzüm
Tüylerin, tay boynun, küçücük çocuk ellerin Böyle yukarıdan aşağı gidiyorum seni Karışıyor, korkunç, ellerimiz ayaklarımız
