... birbirlerini tanımaktan korkuyorlar sanki...
89- İçsel monologlar
Ben ki, bir çocuk gibi izliyordum gökyüzünü. Tüm kirliliğime ve tüm kirliliğine rağmen hayatın, bir çaba, bir amaç için düşünüyordum... Koskoca bedenime takılmış prangalar, kelepçeler; ruhuma attıklarını düşündükleri kaçınılmaz sanılan zincirler... tümü boşunaydı mıydı?.. Hepsine rağmen, bana baktıkça korkuyorlar, içlerinden gelen kin ve öfkeyi anlayabiliyordum. Abarttıkları yalandan doğan nefret yükü; onların korkmasını getirmişti. Kazanmıştım savaşı, yine de bedenen mahpustum, beklemedeydim; zaman billurlaşıyordu bizler için!..
Artık hepsi güçsüz, çünkü bölünmüş bir halde, hepsi güçsüz ve yanılmış intikamcılar olarak karşı karşıya duruyorlar. Onlar güçsüz çünkü her şeyi yenecek inançları yok, inançtan bile güçlü olan sevgileri yok. Güçsüzler çünkü kendi kibirlerinde donup kalmışlar, çünkü onlarda insanların kendilerini feda etmesini sağlayan şey, bir gün değil, günlerce, asla yorulmadan, asla umutlarını kaybetmeden mücadele etmelerini sağlayan şey
yok. Onlar güçsüzler sünkü insanlardan korkuyorlar. ( LAMENNAIS )
Amerika'daki CEO'lar, ortalama bir işçinin yüzlerce katı maaşı kolayca kazanıyorlar ve ulusal gelir adaletsizliğini ölçen Gini indeksine⁵² göre, bu adaletsizlik oranı Birleşik Devletler'de eşi benzeri görülmemiş bir seviye ulaşmış durumda. Amerika'nın en zenginlerden oluşan yüzde birlik dilimin kazanç oranı Büyük Buhran dönemini yakalamış görünüyor. Robert Frank'in de dikkat çektiği üzere, Birleşik Devletler, kazananın her şeyi aldığı ve gelir uçurumunun bütün sosyal yapıları tehdit ettiği bir topluma dönüşmüş görünüyor. Yoksullar zenginlere karşı kin besliyor ve zenginler de yoksullardan korkuyorlar. Ciddi anlamda kamplara bölünmüş böyle bir insan yığınını toplum olarak adlandırmak nasıl mümkün olabilir ki?
Sayfa 303 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
dargınlar
Beni öp dersem gidersin diye susuyorum
Her şey ondan susuyor biraz, burası ondan sessiz
Mesela senin yüzünün sessizliği beni öpmemenden,
Benim ağzım uzun zamandır öpülmediğinden sessiz..
Dikkat et, bak, pencere, aşağı sokak, oradaki misafirler
Sonra, mutfakta ocakta kendiliğinden fokurdayan çaydanlık,
Hiç toplanmayan yatak, kirli çoraplar, teki kayıp terlik..
Her şey ondan susuyor biraz, korkuyorlar
Burası ondan sessiz, herhangi biri konuşsa sanki hemen sevişeceğiz..
Sayfa 47Kitabı okuyor
Beyaz Geceler
"'Söylesenize, neden hiçbirimiz birbirimize karşı kardeşçe davranmıyoruz? Neden en iyi insanlar bile sanki hep başkalarından bir şeyler gizler, hep susar? Sözlerinin yel olup gitmeyeceğine emin olduğun zamanlarda bile neden yüreğinden geçenleri dosdoğru söylemezsin? Herkes olduğundan daha ketum görünüyor, sanki hemen dile getirirlerse duygularının zedeleneceğinden korkuyorlar...'"
"Herkes olduğundan daha ketum görünüyor, sanki hemen dile getirirlerse duygularının zedeleneceğinden korkuyorlar..."
"Birlikte dolaşan insanlara çok rastlanmaz. Nedendir bilmem. Şu kör olası dünyada insanlar birbirlerinden korkuyorlar da ondan, belki."
