Sen bir çay koy, ben koşarak gelirim, hatta simitte getiririm sana. Otururum hemen yanı başına, sana bakarım öylece, seni anlatan yüzündeki o çizgilere, çocukluğumu ararım gözlerinde, nasırlaşmış ellerinden tutarım, hava soğuk olsa ne olur hem ikimizi de ısıtır senin çayın. Çok üşürsem, sen örgülü çiçekli hırkanla örtersin üstümü. Sen çay dökersin bana içtikçe, ben sana, içimi. Bilirsin benim derdim, tasam çoktur, belki onlar da gelir, sen yine de fazladan bardak koy, hem sen hep derdin ya "çayın kalabalıkla arası iyidir" diye. Çayımızı da demli içeriz hayatın gamına inat. Sen gel de, ben gelirim Annem..
🖋️ K. D. ⚖️