Bu sükunet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşünce ne karmaşık insan hayatı…
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağına düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını…
Şimdi nereye kaldırım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü…