Dünyada fakirlerden daha hakir görülen kimse yok ama hiçbir şey zenginlik peşinde koşmak kadar şiddetle kınanmıyor!.
Anı yaşayalım ;)
“ Makam ve şöhret peşinde koşmak, yarını düşünürken bugünü kaybetmek başka deyişle anı yaşayamamak ömrü kısaltır.”
En çok da şu karlı tepeden ayrılacağım diye üzülüyorum. O tepe, ardındaki bilinmezliklerle insanoğlunun beklentilerinin bir sembolü gibi geliyordu bana... Herkesin uzakta eteklerine koşmak, tırmanmak istediği böyle yeşil, mor, nefti dağları vardı. Ve olmalıydı da...
Sayfa 31Kitabı okuyor
Uzun, ıssız yollarda kenara çekmiş lastik değiştiren bir sürücü gibi,
durup bir kenarda kalbimi değiştireceğim ben de
eğilip ayakkabımın çözülen bağlarını bile bağlayacağım
daha hızlı gitmek, daha hızlı koşmak için bu hayattan ileri
Sayfa 28Kitabı okuyor
"Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum. İnsanların gözünde giderek yükselirken, aynı anda hayat da benden o kadar eksiliyor, ayaklarımın altından çekilip gidiyordu."
Sayfa 71Kitabı okuyor
+ "Her şey seninle güzel, yolda yürümek bile. Olmayacak düşlerin peşinde koşmak bile."
- "Her şey seninle güzel, bu toprak, bu taş bile. İçimdeki bu korku, gözümdeki yaş bile."
Makam ve şöhret peşinde koşmak, yarını düşünürken bugünü kaybetmek, başka deyişle anı yaşayamamak yaşamı kısaltır. Buna karşılık kusurlarımızla yüzleşmeli, erdemli bir yaşam için kendimize dönmeliyiz.
Yazmıyorum diye özlemediğimi sanma, insan bazen koşmak istediği yere adım bile atamayabiliyormuş…
şu anda bile iki uç arasında, sizden hemen vazgeçmekle gururumu kırıp gene sizin peşinizde koşmak arasında bocalıyorum.
Sayfa 256Kitabı okudu
Rüzgâra... Rüzgâra kapılmış gibi hissediyorum kendimi, bu bir hal ya da cevap ise eğer, öyleyim; koşmak istiyorum bir de sonra, uzaklara hep uzaklara -kaçmak değil ama.... Koşmak istiyorum.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Cem, gün gelecek sen de benim hissettiklerimi hissedeceksin. Kaybetmeyi göze alacaksın. Kazanmak uğruna can alacaksın. Unutma Cem, yokuş aşağı koşmak her zaman daha kolaydır. Ama manzara daima yukarıdan izlenir. Gerektiğinde üstünde durduğun tepenin bir ceset yığını olduğunu kabullenmeyi bileceksin.
Sayfa 223
