zolazweigatay

Ruhumun tüm gücüyle tutmak istediğim,onun için dövüşüp mücadele ettiğim,bu nefes bu ilk insan...Nasıl da elimden kayıp gitmişti...Hızla kayıp gitmişti, dakika dakika ve bu,bu,bir insanı sıkıca tutmak için yanan beynimde hiçbir şey bulamamıştım.
Reklam
Doktor olmak ve hiçbir şey yapamamak, hiçbir şey ,hiçbir şey ,hiçbir şey... Sadece orada oturup kilisedeki yaşlı kadın gibi herhangi bir dua gevelemek ve sonra yumrukları, olmadığı bilinen acımasız Tanrı’ya karşı sıkmak... Anlıyor musun? Bunu anlıyor musun? ... Ben... ben sadece bir şeyi anlamıyorum ,nasıl? böyle anlarda onunla birlikte nasıl ölünmez ...ertesi sabah uykudan nasıl kalkılır, dişler fırçalanır ve nasıl kravat bağlanır... Hissettiklerimle nasıl yaşanabilir?
Bütün bu geçmiş ve unutulmuşluklar asla onun suçu değil, kendisinin de anlamadığı ve geride kalanları artık bir kere daha hatırlamayan başka bir kadınındı ,zamanla kefareti ödenecek olan bir suç cezalandırılmalı mıydı ki?

Reader Follow Recommendations

See All
Tehlikeyi ve tehlikeyle birlikte gerçek duyguyu tanıdığından beri, aniden bütün şeyler ve en yabancıları bile ona ortak olmaya başlamıştı .Hepsinde kendisini buluyordu ve önceleri cam gibi saydam olan dünya birden bire aynadaki kendi gölgesinin karanlık yüzü olmuştu .Nereye bakarsa,nereye kulak verirse birden bire gerçeği buluyordu.
Hiç dokunmadığı ve birden bire anlam kazanan şeyler, gerçek hayatına anlam katmak için tam önünde bir nefes kadar yakınındaydı ve ona önemli gibi gelen diğerleri de bir duman gibi uçup gitmişti.
Reklam
Reklam
147 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.