Annem hep şöyle derdi; 'Hayata devam edebilmek için geçmişi arkada bırakmak gerekir' Benim koşmam da bununla ilgiliydi sanırım.3 yıl, 2 ay, 14 gün ve 16 saat koştum...
forrest gump
Onur Akın-Geceyi Sana Yazdım
Geceyi sana yazdım sızımı sana
Tutuldum küsen sesine,tenine dokundum
Çaktım ateşi tenime,ateşi tenime
Hay aydınlık sana yandım,gülen yüzüne
Yandım,yanarım sana...!
Sensizim,sana koştum iklimler boyu
Uykular,yanan liman uykular haram
Bir vapur geçer dalgasında savrulan ben
Dön yürek yurduma,gurbet tenime dön,
yanarım sana...!
- Efendim; bir kızla tanıştım, ismi Neslihan. Bildiğiniz modern kızlardan; Baban'lardan, Babanzâdelerden... Burayakadar da getirdim. Şu anda, ilerideki kahvehanede oturuyor. Takdir buyurursunuz ki, zamane kızlarına güven zor. Şüpheliyim... Ne emredersiniz?
Bir anda, şimşek gibi bir hareketle. sordular:
"- Uzerinde ne var?..."
- Yeşil bir manto, efendim!
Yine bir anda, şimşek gibi bir hız içinde, âni bir dalış ve uyanış:
«- Sen, ondan değil, kendinden şüphe et!» Suratımda şaklayan tekdir tokatının zevkiyle, Neslihan'ın bu kadar güzel kabul edilişindeki zevk, içimde birbirine karışmış, koştum; (Piyer) kahvehanesinden zevcesi aldım ve evlerine getirdim.
Benim tepelere çıkmam bir kaçıştır.
Düş kırıklıklarımı yatıştıracak rüzgarlar düşledim oralarda.Benim gecekondu mahallelerinde gezişim sonsuz arayışım içinde öyle bir dönemdir.Başka hayatlar,bilmediğim başka insanlar tanıdım oralarda.Kimi zaman umutsuzluğa kapıldım.Işıksız,susuz evler.Teneke barınaklar,derme çatma,kutu gibi,nem içinde odalar. Yoksulluğun ne olduğunu yakından görünce anlıyor insan.
Umut taşımaya koştum,itildim,kucaklandım. Umutsuzluktan tükendim.Bir kaybolma,körleşme,koşturma zamanıydı. Yüzlerine bakıp kaldım beni anlayamayan kadınların. Nefret ederek sevdim onları. Duramazdım artık, yıkıntılar arasında yol aradım dolu dizgin. Özgürlük mevsimiydi.
Sayfa 191Kitabı okudu
Nasıl dile gelir,bilmem"
En kuytu ümitlerim,
Ayaklar altında zaten,
Bir sigaraya anlatayım,
Hani soruyordu,gözlerin gözlerime,
Ne olacak halimiz?
Bense,
Buğulu buğulu gözlerimle,
Ben geldim Rabbim.. Koştum da geldim.. Yandım , uyandım da geldim.. Hatalarımı sırtıma , acılarımı gözlerime yükledim de geldim.. Sığınılacak başka limanın olmadığını okyanuslar aşarak anlamış bir gemi gibi geldim.. İhtiyacım olan huzuru sende bulacağımı öğrendim de geldim.. Üç günlük dünyanın üçüncü günü olan bugünleri yarına ertelemiş ve yarını görememiş bir mefta gibi geldim.. Ben geldim Rabbim.. Şefkatinle yaralarımı, rahmetinle sol yanımı sar diye geldim.. Ebedi olarak kalmaya , kul olmaya , kül olmaya geldim.
Bir çok zaman ölümün arkasından koştum ölmek için ve bana ölümü sevdiren İNSAN dır.