Kötü
Mehmet Akif
Mehmet Akif ne kendisini sevenlerce, ne de kendisinden tiskinenlerce anlaşılabilmiş bir şahsiyettir. Cepheden ikisi de, mümkün olduğu kadar kaba ve sığ bir intiba; ister müspet, ister menfi, son derece basit bir infial planındadır. Onu sevenler, Müslümanlığa karşı ya kendilerine göre bağlılıkları bulunan, yahut hiçbir aykırıkları bulunmayan; ve şahsiyet, halisiyet, asliyet cevherlerini, üzerlerinde hiçbir murakebe ve çile geçirmeksizin insiyaki olarak benimseyen ve umumiyetle (kolay) ve (ucuz)a hayran olan iyi niyetli kimselerdir. Onu sevmeyenlerse, sevenlerin (kolay) ve (ucuz)undan namütehani aşağı bir (kolay) ve (ucuz)la Yirminci Asır moda yobazlarından herhangi birine mensup ve sadece Müslümanlığa olan hınçlarından Akif'e gerilik, eskilik, adilik ve küçüklük isnat eden kötü niyetli zavallılar...Edebiyat Mahkemeleri, Necip Fazıl Kısakürek (Sayfa 59 - Büyük Doğu 6. Basım 2015)
TEKEŞLİLİK en iyi haliyle, beraber ölünecek birini bulma dileğidir; en kötü haliyle ise hayatta olmanın dehşetlerine bir şifa. Bu ikisi sık sık karıştırılıyor.
Tekeşlilik, Adam Phillips
Dünyanın bütün insanlığı birdenbire alnımıza kötü, karanlık bir damga yapıştırmıştı. Ermeni kıtalini yapan ve medeniyet düşmanı Almanlarla teşriki mesai eden medeniyet düşmanları bizdik. Zalim, barbar ve insaniyetin ortadan kaldırılması lazım gelen insanlar bizdik.
Ateşten Gömlek, Halide Edib Adıvar (Sayfa 35)
Din başörtüsü ve çarşaftan ibaret değildir.
Din namaz ve oruçtan ibaret de değildir.
Din, güzel ahlaktır, güzel insan olabilmektir.
İnsanların arasını yapmaktır.
Güler yüzdür.
İnsanların elini sıkarken gözlerinin içine merhamet ve sevgiyle bakmaktır.
Açık kapalı demeden kimseye kötü gözle bakmamaktır.
İnsanları yargılamamaktır.
Nezaket sahibi olmaktır.
Böylelikle barış olur, esenlik olur.
Zaten İslam da barış dinidir.
Ee, öyleyse?
Hatice Kübra Savan, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'yu inceledi.
1 saat önce · Kitabı okudu · 1 günde · Puan vermedi
1 saat önce · Kitabı okudu · 1 günde · Puan vermedi
"Sana, beni asla tanımamış olan sana."
Kitabın dram dolu olduğu bu satırlardan anlaşılabiliyor. Bir tarafta aile sevgisinden yoksun, aşık, kör, herşeye rağmen aşkından vazgeçmeyen bir kız diğer tarafta da zengin, yakışıklı, karşısındakini tanımaya cüret etmeyen, hiç umursamayan bir adam..
O kız hiç tanınmadı. Defalarca aynı ortamda bulundu sevdiği adamla birlikte vakit de geçirdiler. Buna rağmen adamda iz bırakamadı. Normal biriydi onun için. "Herkes" gibiydi o da. Buna rağmen sevgisini yitirmedi ona ulaşmak için türlü yollara başvurdu. Hiç evlenmedi. Belki daha güzel bir hayatı olabilirdi ama tutku dolu aşkından vazgeçemedi...(bu aşamada bazı kötü şeyler de yapıyor tasvip edilmeyecek şeyler ama olayın bütününe odaklanmak gerektiğini düşünüyorum)
• Bir nevi toplum yapısından bahsetmemiş mi Zweig. Diğer kitaplarında da olduğu gibi. Ataerkil bir toplumda kadının yeri ya da daha doğrusu değeri de diyebiliriz. Gününü gün eden bir erkeğin kadını sadece bir nesne olarak kullanması!! (Şuan kendine ait bir oda yı okuyorum o kitap okunduktan sonra bu yorumu yapmak sanki iki kitabın karışımı gibi oldu) Ben bu şekilde yorumladım Zweig'ın kitaplarının çok yönlü olduğunu düşünüyorum farklı yorumlarınız varsa bana iletirseniz çok memnun olurum.
Keyifli okumalar diliyorum
"Bir türlü kapanmayan yaralar var içimde. Kimi göğsümde, kimi kolumda, kimi bacağımda, sürekli yer değiştirip duruyorlar. Tesbit ettiğim noktada kanatıyorum o yaraları. Sonra da gülüyorum kan revan içinde. Sanki başka birinin hayatımış gibi kendime gülüyorum acımasızca. Babam demişti ki bir seferinde, 'insanın kendine acımaya başlaması çok kötü bir şeydir oğlum.' O gün bugündür acımıyorum ben de kendime."
Kafa Dergisi Sayı: 16, Kolektif (Sayfa 4 - infilak parçaları VI, Emrah Serbes)
Mustafa Ceceli - Teşekkür Ederim
Senin adınla uyandım bu sabah
Varlığına teşekkür ederim
İyi günde sen kötü günde sen
Nasıl özledimm bir bilseenn
Yokluğun anlamsız
Bu dünya vefasız
Ruhuma hapsettim adını...
