Osmanlıların muzaffer oldukları her savaştan sonra İran’la imzaladıkları anlaşmaların ilk maddesi, Ehl-i Sünnet itikadının korunmasına yönelikti. Padişahlar değişse de, değişmeyen bu madde,
”Şiî İranlıların; başta Hazret-i Ebûbekir, Hazret-i Ömer, Hazret-i Osman ve Hazret-i Âişe راضي الله عنه olmak üzere Ashab-ı Kiram’a kötü söz söylememeleri, iftira etmemeleri ve mukaddes makamlara hürmet etmeleri” idi.