Gün ışığında ben dünyaya aitim,gece vaktiyse uykuya ve sonsuzluğa.Fakat alacakaranlıkta her ikisinden de uzaktayım ve yalnızca kendi kendime ve sana aitim.
Bardaktaki tahta çubukları uzandım. Bir çifti alıp birbirinden ayırdım ve Jaewoo’ya uzattım. “Sağ kolunun yerine sol kolunu kırdığın için şanslısın.Tabii, sağ elini kullanıyorsan.”
“ Evet , sağ elimi kullanıyorum. Ancak kendimi bu konuda şanslı hissetmiyorum.”
Düşüncesizlik etmiştim. “Özür dilerim…” dedim.
“Sağ kolumu kırmış olsaydım senin elinden yemek yiyecektim.” Tahta çubuklarıyla jangjorim kabındaki kızarmış biftek dilimlerine uzandı.
Ona baktım. Bunu söylemiş miydi gerçekten ?