Duyarlı insan; büyük bir kral, büyük bir devlet adamı, adaletli bir adam, derin bir gözlemci ve dolayısıyla doğanın güçlü bir öykünücüsü olamayacak denli kendini diyaframının duyarlılığına bırakmıştır. Meğer ki kendini unutup ve kendinden sıyrılıp da güçlü bir düşlemgücünün yardımıyla kendi kendini yaratmış ve dikkatini, sağlam bir bellekle önek edindiği hayaletler üzerinde tutmuş olsun. Ama, o zaman da ortada olan kendisi değildir, ona egemen olan, bir başkasının ruh ve anlayışıdır.
Sayfa 75 - 76 Cumhuriyet, Dünya KlasikleriKitabı okudu
Biraz uzun ama son zamanlarda ülkenin halini özetleyen bir alıntı
- ...ormanın serinliğini, kırların dinginliğini severim bilirsin; beni çoğu kez romantik olmakla suçlamışsındır. Ömrümde siyasetin lafını bile duymak istemiyordum ama siyaset beni kovuyor.
- Peki hangi partiyi tutuyorsun?
- Hiçbirini, zaten bu yüzden huzurum kaçtı. Benim bütün siyasetim şu: Müzik, resim severim; iyi bir kitap benim için çok
Sayfa 278 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları (*Honore Gabriel Riquetti de Mirabeau, Fransız yazar ve politikacı. Bu devrimci konuşmacı daha sonra kraldan para yardımı almıştır.)Kitabı okudu
Duyarlılık, hiç de büyük bir dehanın niteliği değildir. Böyle bir kimse adaleti sever, ama bu erdemi, tadını çıkarmadan gösterir. Her şeyi yapan, gönlü değil kafasıdır. Duyarlı adam, beklenmedik bir durum karşısında, şaşırır kalır. Böylesi, ne büyük bir bakan, ne büyük bir komutan, ne büyük bir kral, ne büyük bir avukat, ne de büyük bir hekim olabilir.
Sayfa 20 - Cumhuriyet, Dünya KlasikleriKitabı okudu
- Dostum, bir daha söyleyeyim, diyordu durmadan, gerçekten doğduğum şato, bulunduğumuz ülkenin değerinde değil; ancak, Matmazel Künegond burada yok ve
kuşkusuz sizin de Avrupa'da bir sevgiliniz vardır. Burada kalırsak, herkes gibi olamayız, oysa, Eldorado çakıllarıyla yüklü on iki koyunla kendi dünyamıza dönersek, kralların hepsinden daha zengin oluruz; Engizisyondan da korkmayız bundan böyle ve Matmazel Künegond'u da kolaylıkla
ele geçirebiliriz, dedi.
Kakambo'nun hoşuna gitti bu sözler: İnsan gezmeyi, tanıdıklarının yanında öğünmeyi, yolculuklarında gördüklerini anlatmayı ne çok sever! Öyle olduğu için de, iki mutlu
adam artık mutlu olmamaya ve Kral Hazretlerinden izin istemeye karar verdiler.
Sayfa 150 - Cem YayıneviKitabı okudu
