Çünkü aşk ne çöl gibi devimsiz durmaktan ne rüzgar gibi dünyayı dolaşmaktan ne de senin gibi her şeyi uzaktan görmekten ibarettir. Aşk evrenin ruhunu değiştiren ve geliştiren bir güçtür.İlk kez onun içine girdiğim zaman onun kusursuz olduğunu sandım. Ama daha sonra onun yaratılmış olan her şeyin yansıması olduğunu onun savaş ve tutkuları olduğunu gördüm. Evrenin ruhunu bizler besliyoruz ve üzerinde yaşadığımız dünya bizim daha iyi ya da daha kötü olmamıza göre olacaktır. Aşkın gücü işte burada ise karışır çünkü sevdiğimiz zaman olduğumuzdan daha iyi olmak isteriz her zaman.
Her günü baştan yaşamak mümkün olacak mı dersin?Bir gün öncesine korkak bir bezginlikle sarılmadan yaşayabilecek miyiz? Yoksa yarından korktuğumuz için düne köle gibi bağlanacak mıyız?