Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Yozlaşan kendi döneminin ahlak anlayışına ışık tutan Tolstoy, dönemi içindeki ahlakın kadın-erkek ilişkilerine ve evlillik kurumuna yansımasını işlemiş bu eserinde. Eser içerisindeki kadına bakış açısına yer yer sert, yer yer ironikte olsa eser aslında hem kendi toplumuna hemde hakim olduğumuz topluma ışık tutmaktadır. Eser içerisinde yazarın vermiş olduğu mesaj fazlasıyla açık olmasına karşı eserin genel bakış açısıyla okunmasını tavsiye ederim. Keyifli Okumalar...
140 syf.
10/10 puan verdi
Hic beklemediğim bir kurgu oldu olay örgüsü duyguyu hissetirmede okuyana yasanmislik etkisi katiyor son sozdeki açıklamalar tamamlanmisliği ziyadesiyle aciklamista.
Öncelikle romanın adı Beethoven ve Tolstoy'u bir araya getirmekle 'Evet beni okumalısın' diyor. Tolstoy yaşadığı dönem Rusya'sında olan kadın erkek ilişkilerindeki yozlaşmayı bir evlilik üzerinden anlatıyor. Okuduktan sonra ise kadın-erkek ilişkilerini sorguluyorsunuz. Anlatımı oldukça etkileyici olan bu kısa romanı tavsiye ederim.
Gerçekçi bir bakış açısıyla, keskin ve ağır cümlelerle yazılmış güzel ve özel bir roman. Erkekleri, hayvani içgüdüleri sebebiyle, kadınları ise bu hayvani içgücdüleri tetikleyip karşı cinsi baştan çıkarma çabalarından dolayı ağır ağır eleştirmiş Tolstoy. Kalem değil de baltayla yazılmış gibiydi, etkilendim.. Kitap bitince Beethoven'ın Kreutzer Sonat'ı da dinlenmeliymiş ;)
Pozdnişev karısını öldürmekle sonuçlanan hikayesini anlatıyor.Karısından önce nasıl bir hayat sürdüğünü,karısıyla nasıl evlendiğini anlatmakla beraber, istemeye istemeye bir evliliği sürdürmenin insanda bıraktığı etkileri de okuyucuya sunuyor.Sürekli kavgalı olan evlilikte aslında güvenin ve sevginin olmadığını,bu ruh hali sonucu insanın hep kötüye odaklandığını görebiliyorsunuz.Berbat bir evlilik olmasına rağmen Pozdnişev'un karısını aşırı decede kıskanmasından yola çıkarak insan sevmese de,elinde olanı kaybetme ihtimali,namusuna gelebilecek leke ihtimali gibi sebeplerle kıskançlık krizine girebiliyor sonucuna vardım.Bunların dışında ,geçmişi kötü olan bir insanın "diğer bütün erkeklerde aynı" düşüncesiyle hareket etmesinin sonucunun, karısını öldürmeye varacak dereceye ulaşması ise düşündürücü bir durumdu.
Ve son olarak olaylar daha başlamadan önleme şansı olmasına rağmen,gururla hareket etmesinin sonucunda olayın felaketle sonuçlanması,bize gösteriyor ki her yerde gurur yapmamak lazım.
İnsanı evlilik,kıskançlık,gurur,güven vb konularda sıkça düşünmeye ve sorgulamaya yönlendiren bir kitap.Düşünmeyi ve sorgulamayı seven insanların bir solukta okuyacağını düşünüyorum.
Adını bilmediğimiz kahramanın dokuduğu halılar gibi ilmek ilmek hüzün dokunmuş bir hikaye. İran'ı, İran'ın gelenekleri, görenekleri, örf adetlerinin, renk renk dokunan halıların, kök boyaların nasıl elde edildiğinin, camilerin, köprülerin güzelliğinin akıcı bir dille anlatıldığı bir kitaptı.
Ama... Kreutzer Sonat'ın ardından bu kitabı okumam da bir tesadüf olmuş aslında çünkü Tolstoy'un eleştirisi cinselliğin eserlerde, bu denli yansıtılması evliliklere de zarar verdiği yönündeydi. Kitaptaki kızın yaptığı muta evliliğinin ardından Feridun'la ( kocası demiyorum.) yaşadıklarının her defasında anlatılması kitabın o masalsı sihrini bozmuştu maalesef.
Tavsiye eder miyim, kötü değildi ama İran kültürü, ilmek ilmek dokunan halılar, İsfahan deyince aklıma gelecek kitap bu değil, her daim Nar Ağacı olacaktır.
Kroyçer Sonat; Tolstoy'un içinde bulunduğu dehşetli buhran döneminde kaleme aldığı dil bakımından muazzam, öğreti bakımından ise bir o kadar başına buyruk, dik kafalı, dediğim dedik eseri.
Bir deli Tolstoy. Ve bu eserinde deli cesareti var. Öyle bir deli ki
yaşadığı ruhsal ve ailevi sorunların etkisiyle gördüğü halüsinasyonlara herkesin iman etmesini istiyor. Oysa içinde bulunduğu çağ çarmıha gerecek yeni İsa'lar arıyor. Onun deliliği de işte tam da bu noktada şüphe götürmeyecek kadar gerçekçi oluyor. Çünkü ancak bir deli böylesine güçlü bir akıntıya karşı kürek çekmeye cesaret edebilir. Üstelik "Sıkılmadan" kitabının sonuna sekiz sayfalık bir manifesto ekliyor. Öylesine kendinden emin, öylesine dik. İnsanın onun bu cesaretine hayran olmaktan başka çaresi kalmıyor doğrusu.
Yıllarca gerçeğin peşinden koşmuş, yaralı, yaralarının verdiği acıyla saldırganlaşmış ama bir yarası olduğunu dahi kabul etmeyen güçlü kalem Tolstoy...
Beethoven'ın Rodolphe Kreutzer'a ithaf ettiği ve bu yüzden “Kreutzer (Kroyçer) Sonatı" olarak bilinen op. 47 9 numaralı keman-piyano sonatından esinlenerek yazmış Tolstoy bu romanını. Yazar bu müziği tehlikeli ve baştan çıkarıcı bulmuş ve sanırım bu yüzden de romanına onun adını vermekle kalmayıp kahramanların (Pozdnişev'in karısı ve "sözde" aşığı) üzerinde çalıştığı eser olarak ta onu seçmiş. Böylelikle Pozdnişev'in kuşkuya kapılıp içten içe kıskançlık krizlerine girmesinde bu sonatın çalışılmasının da payı olduğu mesajı verilmiş.
Benim gibi meraklanıp Kreutzer Sonat'ı duymak isterseniz müziğe ulaşabileceğiniz bir çok link var ama ben şunu youtube.com/watch?v=OF9fneQ... paylaşmak istedim çünkü piyanonun başında Fazıl Say var. :)
Bunlar Beethoven'in sonatı içindi, gelelim Tolstoy'un Kreutzer Sonat'ına. Olayları başkahraman olan Pozdnişev'in ağzından okuyor, adeta onun iç dünyasında bir yolculuğa çıkıyoruz. Orada öfkenin soğuk rüzgarları esmekte. Düzene, toplumdaki ahlak anlayışına ve hatta aileye karşı duyulan bir öfke söz konusu. Çünkü kızların, sonrasında kadınların böyle kokoş olması hep onları yetiştirenlerin suçu kahramanımıza göre.
Sert bir dil ile eleştiriyor Pozdnişev kadınları, aileyi, evliliği. Kitabı okurken sanki tek düşman, her şeyin suçlusu kadınlarmış hissine kapılıyorsunuz.
Bence bu romanı herkes okuyamaz. Şöyle ki yazılanları haksız, eleştirileri ağır bulup ya da yazarın düşüncelerini paylaşmadığınız için yarıda bırakmak isteyebilirsiniz. Ama tarafsız kalabiliyorsanız mutlaka okumalısınız. Düşündüren, kısacık ama dopdolu bir kitap. :)