Türkiye'de çekilmiş bir fotoğraf.
Ülkede yaşanan sosyal krizin boyutunu insanların yüzüne bakarak anlamak mümkün. Özellikle yaşanan ekonomik çöküntü (artık kriz değil) insanları gelecek ve kariyer kaygısı içine iterken psikolojik olarak da bir hayli yıpratmakta.
Psikolojik sorunların temel etkeninin insanların içinde yaşadıkları sistem olarak görüyorum. Tarihin hangi evresinde ve hangi bölgesinde olursa olsun insanlar bir sistem geliştirerek toplumsallıklarını bu sistem çerçevesinde yaşamaya çalışmışlardır. Bugün ise insanlar sistemi değil, sistemler insanları kullanmaya başlamıştır. Birer köle olarak iş-ev-tüketim ekseninde yaratılan sistemsel yaşantı, yüzlerdeki bu ifadenin temel nedenidir.
Bunun yanında kapitalizmin krizini halka ödettirme yoluna gidenler, aynı zamanda yasakçı, ahlakçı ve indirgemeci zihinlerini toplumun üstünde hakim kılmaya çalıştıkça yaşanan sessiz bir sosyal patlamanın da sorumlularıdırlar. Önce insanları tüketim aracı olarak düzenleyen sistem, sonrasında yaşadığı kriz nedeniyle insanların alım güçlerinin yerle bir olmasına neden olmakta ve tüketime alıştırılan insan, tüketemedikçe farkında olmadığı psikolojik krizini açıkça yaşamaya başlamaktadır. Bu dönemler dışında tedavisini doktorlar aracılığıyla bulmaya çalışırken, bu dönemler içinde çözümsüz kalmaktadır. İşte bu fotoğraf tam olarak bunu anlatmaktadır; Kapitalizmin krizi, siyasi iktidarın çöküntüsü ve sermaye sınıfının sömürüsü.
Umarım insanlar farkına varıp ayıldıklarında her şey için çok geç olmayacak.
Bu fotoğraf, halkın gündeminin boş muhabbetler değil,
İLİKLERİNE KADAR HİSSETTİĞİ KRİZ olduğudur.
Bir avuç zengini daha da zengin kılarken vatandaşa üç kuruşun hesabını yaptıranlara atılmış bir TOKAT tır.
Siyasi parti meselesi değil bu.
Halkın kendine gelişidir.
Kısacası HALKÇI politikalarla, halkı bir araya getirecek, sosyal refah ve güvenlik düzeyini yukarıya taşıyacak politikaların artık yeni bir vizyonla ortaya koyulması gerektiğinin işaretidir.
•
“Ona duyduğum nefret o dereceydi ki, yürüyüşünü duyunca bile kriz geçirecek gibi oluyordum.”
Sayfa 121 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
