"Hiç bir kapitalist, yeni bir üretim yöntemini, ne kadar üret ken olursa olsun, artı değer oranını ne kadar çok artırısa artırsın, söz konusu teknik kar oranını azalttığı sürece hiç bir zaman gönüllü olarak uygulamaya sokmaz. Ancak, bu türden her yeni üretim yöntemi emtiayı ucuzlatır. Bu nedenle, kapitalist aslında emtiayı üretim fiyatlarının ya da belki de değerlerinin üzerinde satar. Kapitalist, emtianın üretim fiyatları ve daha yüksek üretim fiyatlarıyla üretilen diğer emtianın piyasa fiyatları arasındaki farkı cebe indirir. Bunu yapmasının nedeni, son belirtilen emtianın üretimi için toplumsal olarak gerekli ortalama emek zamanının, yeni üretim yöntemleriyle üretilen emtiayı üretmek için gerekli emek zamanından daha yüksek olmasıdır. Kapitalistin üretim yöntemi, toplumsal ortalamanın üstündedir. Ancak, rekabet bu nu genelleştirir ve genel kanuna tabi kılar. Bunun peşi sıra, -bel ki de ilk önce bu üretim alanında ve daha sonra da diğer alanlar da aynı düzeye gelmek için- kapitalistin iradesinden tümüyle bağımsız olan kar oranının azalması söz konusu olur·. •• marx
Marx, 'kesinlikle krizierin öncesinde daima ücretierin genellikle yük seldiği bir dönemin olduğuna' ve bunun da, işçi sınıfının 'nispi refahı nın', her zaman için sadece yaklaşan bir krizin habercisi olarak gelişli ğine işaret etmiştir. Engels, kitlelerin eksik tüketiminin yani kapitalizm ortaya çıkmadan binlerce yıl önce kitlelerin tüketiminin asgari mini mumla sınırlandırıldığını, ancak, aşırı üretim gibi bir yeni olgunun sadece kapitalizmle birlikte ortaya çıktığını vurgulamaktadır.
Marx'ın yapmış olduğu analizde iki temel düşünce bulunmaktadır:
1. Kapitalist kriz, kapitalist toplumundaki temel çelişkisinin bir ifadesidir; bir taraftan, üretimin toplumsal niteliği ve tahsisinin özel niteliği ve sonuç itibariyle de, sınırsız olma eğilimi, üretimin hızla artması ve diğer taraftan da, tüketime ilişkin sınırlamalar.
2. Azalan kar oranları eğilimindeki iç çelişkilerin krizlerde ifadesini bulması.
Bu iki düşünce birbiriyle karşılıklı olarak yakından ilişki içinde olup, arasında seçim yapmamız gereken iki alternatif teori değil de, çerçeve si kesin çizgilerle çizilmiş bir iktisat teorisinin iki yönüdür.
Meşum, şekilsiz, kavranamaz bir veri olarak “Kriz”, ne zaman herkes için dünyanın ve onu açıklamanın kökeni, mutlak kötülüğün kesinliği haline gelmişti bilemiyorduk.
"İlginçtir ki en derin ve en yararlı terapi çalışması, hastaların duygusal acı veya kriz içinde olmadıkları zaman yapılır. Hastalar ancak böyle zamanlarda psikolojik dünyalarını gerçek anlamda araştıracak bir dinginliğe ve perspektife sahip olurlar."
Sayfa 122Kitabı okudu
Tecrübelerime göre insanlar bağımlılıklarını bir kriz çıkana ve mecbur kalana kadar hiç ele almıyor.
Sayfa 277Kitabı okudu
" Türkiye'de Atatürk, 1938 yılındaki vefatından hemen sonra kutsandığı üzere sessizce ama her daim "ebedi şef" olarak ülkeyi yönetmektedir. Anıtkabir başkent Ankara semalarında belli belirsiz görünmektedir ve hayli popüler bir hac alanıdır. Atatürk'ün meşhur konuşmaları kadar, portreleri de dükkânların, okulların
ve kamuya ait binaların duvarlarını süslemektedir; Türk lirası Atatürk'ün resmini taşır ; tüm ülkedeki kasaba ve şehirler Atatürk'ü kararlı ve yenilmez lider olarak resmeden muhteşem heykellere sahip olmakla övünürler. Her yılın 10
Kasım'ında, sabah saat 9.05'te, ülke çapındaki gösterilerde Atatürk anılır ve siyasi kriz zamanlarında Türkler, "Türklerin Babasının" resimlerini taşıyarak ve "Atatürk'ün yolundayız" cümleleriyle "Atatürk'ün yolunu" izlediklerini ilan ederek sık sık sokaklara dökülürler. "
Sayfa 16 - Fol Yayıncılık, İkinci BaskıKitabı okudu
Stres: uzun ömrün katili...
Beden, kriz dönemlerinde çok daha hızlı yıpranır.
Sayfa 20Kitabı okudu
