Hayattan ne isteyebilirdi? Doğmuş, büyümüş, okumuş, devlet hizmetine girip memleketi dolaşmış, ihtiyarlamış, evlenip kavga ve dırıltı içinde bir hayat geçirmiş ve nihayet bu hale gelmişti... Herkes başka türlü mü yaşıyordu sanki? Başka türlü nasıl yaşanabilirdi?
Bir hayat başka türlü olacak değildi ya?
...
Şimdi gözlerini kaparsa hiçbir şeye yanmayacaktı.
Bir şeyler düşünmek istiyor, fakat başının etrafında dolaşan fikirleri bir türlü yakalayamıyordu.
Zihin insanın kullanacağı eşyaları attığı gerekli bir kilerdir. Onu çöplüğe çevirmeye gerek var mı?
Reader Follow Recommendations
"Çaresiz kaldığım zamanlarda gider, bir taş ustası bulur, onu seyrederim. Adam belki yüz kere vurur taşa. Ama değil kırmak, küçücük bir çatlak bile oluşturamaz. Sonra birden yüz birinci vuruşta taş ikiye ayrılıverir. İşte o zaman anlarım ki taşı ikiye bölen o son vuruş değil, ondan öncekilerdir."
Teşekkür etmek de parayla değil, bedava. Sözlerin kalplere açtığı yaraları iyileştirir.