namutenahih
@kubrabusec
kiki’s diary
43 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
…ölüm beni ancak ağlatırdı. Şimdi ise tek tesellim oldu. Suçlarımla kirlenmiş, büyük pişmanlıklarla içim parçalanmış haldeyken, huzuru ölümden başka nerede bulabilirim?
Okur Takip Önerileri
-“Kedilerin adları yoktur”
-“Yok mudur?”
-“Yoktur,” dedi kedi. “Siz insanların adları var. Çünkü siz kim olduğunuzu bilmiyorsunuz. Biz kim olduğumuzu biliyoruz...”
Sayfa 39
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim filan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
Sayfa 87
Kadınlara haddini bildirmek ozanların en sevdiği vakit geçirme biçimi gibi geliyordu bana. Yerlerde sürünüp ağlamazsak gerçek bir hikaye olmazmış gibi.
Sayfa 211
Çocuklar ne umar? Anne babalarının gururla Işıl ışıl parlamasını. Bu umudun ölmesinin ne kadar acı verici olduğunu biliyordum.
Sayfa 299
Ama belki de hiçbir anne baba evladını gerçekten göremez. Baktığımızda sadece kendi hatalarımızın bir yansımasını görüyoruz.
Sayfa 318
Geçmişim oyundan ibaret değildi, bir serüven masalı değildi. Fırtınaların kıyıda çürüttüğü çirkin enkazdı.
Sayfa 342
Bazı insanlar dünyada sadece bir mevsimliğine dokunan takımyıldızlarıdır.
Sayfa 356
Biz taşıdığımız kan değiliz.
Sayfa 383
Kirke, diyor, her şey yolunda gidecek. Buradayız. Gelgitte yüzmek, yeryüzünde yürümek ve ayaklarına değdiğini hissetmek böyle bir şey. Yaşamak böyle bir şey.
Sayfa 392