Okur Takip Önerileri
Artık hatırlanmaya değecek kadar bile kalmadın.
Seni unutmak hakkım!
Unutkan biri değilimdir ama sen bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadın.
Benim unutulmuşum olmak bile güzeldir,bil.
Aşk mı?
Aramızda kaldı;içimizde değil...
Yanlış aşkta doğru aranmaz.
Ama yine de oku istiyorum.
Cümlelerimde gizlenmiş duygudan ne anladığını benim nasıl yazdığım değil,senin nasıl okuduğun belirler.
"Kör müydü gözlerin,nasıl göremedin"diye sordular senden sonra.
Kör değildim.
Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim.
Birincisi seni ilk gördüğüm,ikincisi giderken ardından baktığım gün.
İlkinde aşkın ışığından,ikincisinde gözyaşlarımdan...
O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim.
Aşkına inandığımdan.
Kör değildim,sadece güvenmiştim!
"Belki kaza geçirerek,belki uykuda,belki başka şekilde elbet bir gün öleceğim.
İşte o günden sonra üzülmen gereken tek şey;Bir daha benim gibi kimse seni düşünmeyecek.
İşte buna üzül,bana değil."
Sonbahar yağmurunda sensiz ıslanacaksam,kahvemin yanında kahvesini yudumlayan sen olmayacaksan,kabustan uyandığımda sana sarılamayacaksam,beraber hayal kurup birlikte yaşayamayacaksam,beni sevdiğini söylemenin ne anlamı var ki?
Madem bunları seninle yapamayacağım,daha fazla varlığına alıştırmadan git.
Hiç olmazsa acıların tat versin bana.
Nasıl olsa ben sevmekten vazgeçmeyeceğim.
Bir gün olur da bunları benimle yaşamak istersen,ölüme terk ettiğin yerdeyim.
Uğruna heba olunacak bunca şey varken ben sadece seni seçmiştim.
İnsan solunda taşıdığını sonunda bulamazsa ne hale gelir bilir misin?
Ne acıdır ölümüne severken diri diri gömmek!
Belki de hata bende.
Çünkü aşk yalancı bir sürme.
Ağlayacağımı bile bile çektim gözüme...
Aynı denizin farklı kıyılarıyız şimdi seninle...