Kübra Eyican

Mezarlıklar toprak değil, acı ve gözyaşı kokuyordu. Çocuk mezarlarının olduğu yere ise hayal mezarlığı denilmeliydi. Çünkü hayatını ve hayallerini yaşamamış birçok çocuk toprağın altında çürürken, yaşamaması gereken birçok insan nefes alıyordu.
Reklam
Hayal kurmak insanı yaşatabilirdi ama bazen o hayallerin gerçekleşmeme ihtimali, belli bir zamandan sonra umutların tükenmesine de neden olabilirdi. Umut edemeyen bir insan, ne kadar yaşayabilirdi?
Hayatımızda bazı günler vardır. O günler geçip gidecektir ama etkileri hayatımızdan hiç silinmeyecektir. Her gün, istisnasız her gün belli bir zaman diliminde geçer. Hiçbir gün sonsuza kadar sürmez. Öldüğümüz gün bile, dünyanın son günü bile, hiçbir gün sonsuza kadar sürmeyecektir.

Reader Follow Recommendations

See All
İnsanız işte. Yaşımız ne olursa olsun düşe kalka büyümeye devam ediyoruz. İçimizdeki ruh hep bir çocuk, yanılmaya hep açık, hataya hep müsait. Düşmek bizim hamurumuzda var, kalkmak da öyle . Düşe kalka büyüyeceğiz hepimiz, çünkü hala birer çocuğuz...
İhmal edilmiş çocuklar kendini ihmal eden yetişkinlere dönüştürdü. İhmal edilmiş çocukluğum hayatımın antikalarının arasındaki en paslı şeydi. Bazı şeyleri ne yaparsanız yapın unutamazdınız. Ya izi kalırdı, ya kiri. Hiçbir şeyi kalmasa bile pası kalırdı ruhunuzda. İsi sinerdi üzerinize, sisi çökerdi.
Reklam
Reklam
472 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.