"Ben doğaüstü şeylere inanmam. Bu tamamen insan elinden çıkma bir iş."
Akıl sağlığı yerinde olan küçük ya da büyük hiçbir insan, anlamlı bir hayat seçeneği varken anlamsız bir hayatı seçmez.
Sayfa 75Kitabı okuyor
"Bir gün," demiştin bana, "günbatımını tam kırk dört kez izledim!"
Sonra da, "Biliyor musun," diye ekledin. "İnsan günbatımını çok üzgün olduğunda seviyor."
"O sırada çok üzgün muydun?" diye sorduydum. Hani şu kırk dört günbatımı izlediğinde?"
Ama küçük prens hiçbir şey söylemedi bu soruma karşılık.
"Küçük bir çocukken insanlarla dolu bir odaya girdiğimde içeride kaç kişi olduğunu sayardım. Tekrar tekrar sayardım ve bunu neden yaptığımı bilmezdim. İnsanları sayarak çok fazla zaman harcardım ve bunu amaçsızca yapardım. Belki de insanları insan olarak değil de sayı olarak görüyordum."
Sayfa 151 - Dex YayınlarıKitabı okudu
Değiştin, bambaşka biri oldun... Sen akıllı, sıra dışı birisin, eften püften şeylere sinirleniyorsun, saçma sapan konulara müdahale ediyorsun... Öyle küçük şeylerden endişe ediyorsun ki, insan bazen hayret edip inanamıyor: Bu gerçekten sen misin diye.
Ama aşkta her şeyimi vermiştim;
yeteneklerimi, çabamı, duygularımı, en derin duygularımı... Bir azize gibi, bedelini hiç hesaplamadan, elimde avucumda ne varsa hepsini vermiştim. Tek bir şey dışında hiçbir şey istememiştim, hiçbir şey: aşkın korumasına sığınmak. Kendimi yeniden bulmak, yitirdiğim benliğimi yeniden kazanmak. Küçük görülmeyen, aşa ğılanmayan, tersine saygın ve üstün tutulan, duyarak yaşayan bir insan olmak.
Sayfa 103 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Çünkü kendi yaşamı için savaş veriyor. Küçük beyinli, fakir ruhlu bir insan o. Erkek kardeşini bir başka kadına kaptırmak istemiyor. Nietzsche'nin kendisini önemli kılan tek kaynak olduğunun, sonsuza kadar da öyle kalacağının farkında.
4
İnsanı insan yapan, ölümdür.
...
Yaşam da, ölümün belirgin bir bilinç içeriği olmasıyla
başlar -ve ölümün bir türevinden başka birşey değildir.
Yaşama itici gücünü veren, ölümdür.
Ölüm olmasaydı, yaşam içeriksiz -anlamsız- olurdu.
yaşamın her önemsiz, küçük, ufacık olayı,
bir yaşam olayı olarak, ölüm olgusuna
dayanır.
İnsanın en
Sayfa 20 - Metis Yay. 9. Basım: Kasım 2009
"Erdemli bir yaşam yerine uzun, mutlu ve parlak bir yaşam sürdürmek isteyenler tıpkı daima büyük roller- zafer ve gösterişi temsil eden roller oynamak isteyen budala aktörler gibidir.
Zira asıl önemli olan şeyin neyi oynadıkları veya ne kadar oynadıkları değil nasıl oynadıkları olduğunu göremezler.
İnsan hiçbir zaman değişmediği ve ahlaki karakteri de yaşamı boyunca tamamen aynı kaldığı ve aldığı rolü karakterinde en küçük bir saptama olmaksızın, sonuna kadar oynaması gerektiği için ne tecrübenin ne felsefenin ne de inancın gelişiminde en küçük bir etkisi bile olmaz. Bu durumda şu soru ortaya atılır: Yaşamın anlamı nedir? Temel olma niteliği taşıyan her şeyin geri dönülmez bir biçimde sabit ve belirli olduğu bu kaba komedide hangi maksatla rol alınır?"
Sayfa 67Kitabı okuyor
İslam dini ise insana gerçek değerini vermiş ve onu kainatın en değerli bir varlığı olarak değerlendirmiştir. Hatta Kur'an tefsiri Lemalar kitabında “İnsan küçük bir kâinat olduğu gibi kâinat da dahi büyük bir insandır.”
