Kendimi düzeltmek istemiyorum.
Tek arzum beni düzeltmek isteyen insanları düzeltmek
Oysa onlar birbirini çok eski bir bedenden beri tanırlar.
Çünkü yabancılaşan, neden sevilmediğini anlayacak kadar düşünmeye başlamıştır.
Biz daha ilk şiirimizde ayrı mısralara düşmüştük.
İçlerinde aşk kalmamış onların, görülen sadece insan kılıfı.
Ruhları çekilip alınmış, buz ve barbarlık doldurulmuş yerine!
Biz çağımızdan kaçtık.
Delirmenin neresindeyiz, delirmenin
bir dağ kasabasındayız. artık ifade etmeyeceğiz, bizi bulamayacaklar, bizi gerisin geriye götüremeyecekler. biz kaçtık, biz çağımızdan kaçtık, biz yaramazlar gibi kaçtık.
Kaç gece gündüze dönüşür.
Kaç gündüz gecenin terkisinde körken dilsiz topalken sağır..
Karşılaşacağın ilk fırtınada yeniden
acıyla;
yeniden âşık olacağın insana
Bana bunları de..
Ağlamıyorum: Gözlerim kurşun sıkıyor
Susmuyorum: Sessizliğim lisan bilmediğimden
Eh, aşkın zaviyesi böyle, müstakil ve ölümcül.
Kimimiz hep sarhoş, kimimiz hep malum kişi.