Küçük Iskender

Beni sevme, lüzumsuz, hep mutlu aşkta aklın kalacaktır.

bu bulduğum müptezel hainler başka bir yerin de emrindeler _
çaresiz uzaklaşmalarla unutulmaya mahkûm ettikleri kaderlerini
korkunun açılan deliklerinden içeri gizlice sokar gibi teker teker
yükselen kibirlerinde nüksedecek olan hastalıklı aciz kof hislerini
bomboş şiirlere atıp, kendi zavallılıklarının önünde dize getirdiler.

"Küçük elli kadın, mert olur Sarıca,evlâdım; ince parmaklının ise anlayışı tez, cömertliği çoktur"

intihar etmenin sıfatı gibi bir şey oldu.. heyhat!..
artık yaşamak!

sen bir aşk sözcüğüydün, şimdi yeryüzü sözlüğüsün.
hangi sayfanı açsam hep bir gül kapanıyor
açılıyor
kapanıyor
açılıyor
kapanıyor
kendimi incelttim, artık sessizce içinden geçebilirim

denizi görmeden seyretmeyi,
türküyü işitmeden söylemeyi
hayatı yaşamadan ölmeyi sevmiştim ben hep..