Yıllar ve yıllar geçebilir... Hayat birçok sürprizlerle yeni mutluluklar getirebilir bana... Fakat hiç bir şey kalbimdeki şu zehir külçesini yok edemez... Hiç bir güzellik , o küçük tepede yatan sevgili meleğimin hayalini gözlerimden silemez...
"Biz insanlar ne büyük acılara, ne büyük mutluluklara dayanıyoruz, çünkü bu acılar ve mutluluklar küçük olaylardan oluşmuş büyük bir sis tabakasına bürünerek geliyorlar.."
İlkbahar kendini belli ediyor artık. Bugün güzel hayaller bile kurdum. Hayallerimde hep siz vardınız kuşkusuz. Varvaracık. İnsanlara büyük mutluluklar veren; doğayı süslemek için yaratılmış cici bir kuşla karşılaştırdım sizi. Binbir derdi olan biz insanların, kuşlara özgü o masum, uçarı mutluluğa imrenmemizin gerektiğini düşündüm kendi kendime... böyle bir sürü şey geldi aklıma. Anlayacağın, soyut konulara daldım. Küçük bir kitap var bende Varvaracığım, hep böyle şeylerden söz ediyor.
Bir silgi olsaydın ne silmek isterdin ?
Hatalarını mı yoksa kötü anılarını mı ?
Yoksa başarısızlıklarını mı ?
Kalem olsaydın kimi eklemek isterdin hayatına?
Seni dinleyecek birini mi ?
Sana küçük mutluluklar yaşatanları mı ?
Yoksa her daim yanında olanları mı ?
Şimdi durup bir düşün, neler eklemek isterdin ?
Neler silmek isterdin ?
Nazım Hikmet Ran