Bir ruh, ancak benzerini bulduğu zaman bize, aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden meydana çıkıyordu.
Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya başlıyorduk.
O zaman bütün tereddütler bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbirleriyle kucaklaşmak için her şeyi çiğneyerek birbirine koşuyordu.