Hasan Ali Toptaş size bir roman okutmuyor. Bir kedinin ensesinden tutar gibi tutuyor sizi, ve romandaki mekana, romandaki karakterlerin karşısına bırakıveriyor. Film izler gibi izliyorsunuz tüm hadiseyi. İnsanların ağzından çıkan cümleyi, hangi duygu ile çıkarttığını, yaptığı bir hareketin arkasındaki gizli manayı o kadar güzel betimliyor ki, o anda siz o karakter oluyorsunuz. Pek çok cümlesini dönüp tekrar okudum. Cümleyi anlamadığımdan değil, beynimde bıraktığı tadı tekrar hissetmek için.