Nietzsche’nin “Müziksiz bir hayat hatadır” dediği gibi “müziksiz bir roman” da mı hata yoksa?
Bilemiyorum, bilinçaltında olup biten şeyler bunlar. Evet, Nietzsche’ye katılmamak mümkün değil: “Müziksiz bir hayat hatadır!”; ama burada düşünürün “müzik” dediği şey, başta dostu Wagner olmak üzere görkemli bir müzik geleneği. Zaten Nietzsche de besteciydi, biliyorsunuz. O dönemlerde transistörler, hoparlörler olmadığı için müzik hayatınıza müdahale edemiyordu. Ama şimdi öyle değil ki... Her yerden, her köşeden bir ses saldırıyor üstünüze. Elias Canetti’nin Kamaşma romanındaki kahraman, niye insanların göz kapakları var da kulak kapakları yok, diye düşünür. Ben de o haldeyim ve diyorum ki: “Kötü müzikle geçen hayat, daha büyük bir hatadır.”