Resmi kayıtlarda 31., nüzul sırasına göre 57.suredir.
Mekke’de nazil olmuştur.
Surede mü’minler övülürken, inkarcıların tutumları kınanmakta ve Alah’ın kudreti hakkında hayret verici deliller serdedilmektedir.
Daha sonra Lokman AS ın oğluna yapmış olduğu birtakım öğütlere yer verilerek,Allah’a ve ebeveyne yapılan itaat vurgulanmaktadır.
Ayrıca fırsatları kaybetmeme ve davete icabeti, batıl olmasına rağmen atalarının gelenek ve göreneklerine sıkı sıkıya bağlı olmalarından dolayı müşriklere yönelik kınamayı,kıyamet gününde evladın babaya, babanın da evladına karşı hiçbir yardımda bulunamayacağı ilkesi içermekte ve nihayet insanın bilmesi imkansız olan gaybi konulara işaret etmektedir.