İlk haftalarda içimi ezen suç duygusu, gide-
rek kayboldu. Yasadığı binayı görmekten kaçıdım, farklı yollardan yürüdüm ve altı ay sonra da ailem bir başka mahalleye taşındı. Hannayı unutmuş değildim. Ama bir süre sonra anısını her an yanımda taşımaz oldum. Geride kaldı tıpkı trenle geçerken geride kalan bir kent gibi. Kent hep orada. ardınızda bir yerlerdedir, isterseniz oraya dönebilir, varlığından emin olabilirsiniz. Ama bunu neden yapasınız ki?