Kurt değil Kuzu olma sanatı
Doğası bakımından incelikli sözlerin, dinleyen kişiyi iğnelerken, köpeklerin diş geçirmesini değil kuzuların ısırışını andırması gerektiğini hatırlatmak isterim.
Her insan tabiata benzer: güneş ve bulut, yağmur ve hararet, gül ve diken, bülbül ve baykuş, fırtına ve sükun, gülistan ve bataklık, iniş ve yokuş, tepe ve yayla, kuzu ve kurt, boğa ve karınca, namütenahi tezatlar ondandır. İnsanı topraktan yaratıldığı doğru bir tesbit: biz tabiata çok benziyoruz. Ruhlarımız, tabiatın ruhu gibi iki büyük tezatla örülür: iyi ve fena, güzel ve Çirkin, doğru ve eğri.
Reklam
Güzel zorba! Melek yüzlü şeytan! Güvercin tüylü kuzgun! Kurt iştahlı kuzu! Tanrısal görünüşün maskelediği günâhkar!
Bunları öğüt say
Tilkinin biri yol çatında durmuş sağı solu gözetliyordu. Ansızın uzaktan bir karaltı belirdi. Yaklaştıklarında yırtıcı kurdun iri bir köpekle şen şakrak kuzu sarması geldiklerini gördü. Ne kurdun köpekten korkusu, ne köpeğin kurttan çekincesi vardı. Tilki önlerine atılıp hürmet ve saygıyla selam verdi ve "Çok şükür," dedi, "aranızdaki eski düşmanlık taze bir dostluğa dönüşmüş. Lakin bilmek istiyorum, bu nasıl mümkün olabildi?" Köpek cevap verdi: "Bizim ittifakımız çobana düşmanlık üzerinedir. Bugün arkadaşlığıyla bahtiyar olduğum şu kurt dün sürüme saldırmış, bir de kuzu kapmıştı. Adetim gereğince ben bu kurdun arkasından koşup kuzuyu kurtarmak istedim, lakin yetişemeyip eli boş geri döndüm. Çoban gösterdiğim gayreti takdir etmek yerine eli boş döndüğüm için bana sopa çekti. Ben de çobanın dostluğuna kurdun dostluğunu tercih ettim." Bunları duyan tilki bir şiir dedi: "Hasmınla iyi geçinmeye bak, ta ki seni düşmanlık kılıcıyla biçmesin / Dostlarınla geçimsizlik yapma, ta ki senden sonra düşmanla dost olmasın."
Sayfa 45 - KapıKitabı okuyor
Görürsün bakalım kuzu nasıl kurt oluyor!
Reklam
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.