En büyük kepazeliğim her an,en kızgın anlarda bile, hiç de kötü, hırçın bir insan olmadığımı, sadece serçeleri ürküten kaynana zırıltıları misali kuru gürültü çıkardığımı utana sıkıla idrak etmemdir.
Sayfa 4Kitabı okuyor
Senin kalbinde yaşayacağım, kucağında öleceğim, gözlerine gömüleceğim.
Sayfa 105Kitabı okudu
Kalbini çiğnedin desene. Zavallı kalp. Ben de senin hatrın için kırayım o kalbi. Sana acılar çektirmiş.
Sayfa 104Kitabı okudu
Çünkü istemeden sevdim seni.
Sayfa 104Kitabı okudu
Git deyinceye kadar kal öyleyse.
Sayfa 104Kitabı okudu
Ne gariptir insanoğlu. Pantolonuyla yeleğini giyer de aklını evde unutur.
Sayfa 97Kitabı okudu
-Seni bütün kalbimle seviyorum.
+ Benimkine bütünüyle el koydun, aşkımı açıklayacak yürek kalmadı bende.
Sayfa 82Kitabı okudu
Her konuda güvenilir dostluğa
Ama konu aşk oldu mu asla.
Âşık konuşsun kendi diliyle,
Kendi gözüyle iletsin sevgisini,
Güvenmesin hiçbir aracıya.
Güzellik öyle bir büyücü ki
Adamın kanına işler, dostluk vefa unutulur gider.
Sayfa 26Kitabı okudu
Boynuz da koca da yerinde dursun. Bana bir koca yollamadığı için sabah akşam diz çöküp şükürler ediyorum.
Sayfa 20Kitabı okudu
Bazı yüzler yolunsa da daha beter olmaz, sizinki gibi.
Sayfa 8Kitabı okudu
Gülerken ağlamak, ağlanacak şeye gülmekten daha iyi değil mi?
Sayfa 4Kitabı okudu
Belki de bu kadar gereksiz tartışma ve kuru gürültü, algıladığımız kadarından fazlasını bilmememizin bir sonucudur.
John Locke
