Uzun dalları ile gökyüzüne uzanan ağaçların, rengarenk tüyleri ile farklı türden kuşların mutlu mesut yaşadığı bir orman varmış.
Güneşli bir ilkbahar günü yeni bir grup kuş bu ormana gelmiş.
Bu ormanda yaşayan diğer kuşlara hiç benzemiyorlarmış.
Rengarenk tüylere sahip olan bu aile "Renklitüy Ailesiymiş" .
Göç zamanı gruplarından geri kaldıkları için gelecek yıla kadar bu ormanda barınacaklarmış.
Ormanın sonundaki cansız, dalları pek az olan ağacı yuvası kabul eden bu aile her sabah tatlı, yumuşak sesleriyle şarkılar söyler, kanatlarını çırparak ormana ayrı bir renk katarlarmışlar.
Ormanda yaşayan diğer kuşlar acaba bu aileyi nasıl karşılayacaklar, kısa sürede aralarına kabul edecekler mi?
Bu sorunun cevabına hepbirlikte şahit olalım ister misiniz?
Yine hayranlıkla sayfalarını çevirdiğimiz okuyup incelediğimiz bir eser oldu.
Küçükokurlara farklılıklara saygı göstermenin, kabul görüp dost olmanın, birlik beraberliğin bu kadar tatlı aktarıldığı bu kıymetli eseri okuyup ,inceleyip, istifade etmeniz için içtenlikle tavsiye ediyorum. Kitaplığınızda yerini alması dileğimle
#kitapalıntısı
Ben artık şarkı söylemek istemiyorum.
Hergün kanat çırpmaktan da sıkıldım.
Ne faydası var ki zaten?
Her yıl neşeyle kutladığımız " Renkler Şenliği " günü yarın ancak şenliğimize katılacak kimsecikler yok yanımızda.
-" Hem bu ormanda kimse bizi istemiyor..."
