Lügat
Mükâşefe
(ﻣﻜﺎﺷﻔﻪ) i. (Ar. keşf “perdeyi kaldırmak, âşikâr
kılmak”tan mukāşefe)
1. Meydana çıkarma, açık, görünür, bilinir duruma getirme, âşikâr etme: Bildirdi bir nigehle dile gamze kasdını / Ne keşfe ne mükâşefe-i râza başladı (Nef’î).
2. tasavvuf. Akıl ve duygular yoluyle erişilmesi mümkün olmayan maddî, mânevî ve ilâhî bilgileri kalp gözüyle keşfetme, bilme: Râhib eyitti: Ey aziz, bu mükâşefe sana kandan hâsıl oldu? (Fuzûlî). Kul cemal vasfı ile mükâşefe hâline erdirildi mi sekr hâsıl olur, ruh neşelenir, kalp aşk hislerine garkolur (Kuşeyrî Risâlesi Terc.).
Kuşeyrî'nin eserinde bulunan şu ifade birisinden bir şey istemeyle ilgili meselele açıklık getirmektedir: " Bana dua et diyen birisine sufilerden bir zat şu cevabı vermişti: " Allah ile arana yabancı bir şahsı vasıta kılman Allah'tan ne kadar uzak kaldığını göstermeye kafidir." Kuşeyri. Kuşeyri Risalesi, s.438-439
“Sehl b. Abdullah dedi ki: En büyük kerâmet, kötü bir ahlâkını değiştirebilmendir.”
📚Kuşeyrî Risâlesi
Rıza, Azim, Kaza,
Kuşeyri er risalesi'nde Ebu Süleyman'dan şu sözü nakletmiştir:
'Rızadan az da olsa bir parça tanıdığımı ümit ediyorum. Eğer Allah beni cehenneme atsa buna razı olurdum.'
Ebu Süleyman'ın söylediği şey rıza değildir.
O sadece rızaya azmetmektir.
Rıza, ancak kazadan sonra olan rızadır.
(Yani başa gelmeden bilinmez.)
Bu, rızaya azmetmek (niyet) olunca azim devam da edebilir, sona da erebilir.
(Gaybı ancak Allah bilir.)
...
Buna benzer bir şey de Aşık Semnun'dan nakledilmiştir. O şöyle diyordu:
'Benim senden başka yoktur bir nasibim
Artık nasıl istersen öyle imtihan et beni.'
Semnun bu şiiri okur okumaz idrarı tutulmuş, hastane hastane dolaşmıştı.
Çocuklara cevizler dağıtmış ve
"Şu yalancı amcaniza dua edin." diye yalvarmisti. 
İstikamet