Sanki bütün insanlık unutmuştu onu, herkesten özür bekler gibi bir hali vardı, 'biz yaşadık lakin kusura bakma seni unuttuk' demelerini bekliyordu ama yok, sonu sessizlik... Kimsenin acıya tahammülü yoktu, gözlerden yaşamamışlığın, mahcubiyetin hüznü okunmuyordu.