“ Eh ne derler bilirsin, Nisa. Baldız baldan tatlıdır.”
"Hissediyordum ki bu yazdan kalma ılık rüzgar basit bir esintiden ibaret değildi.Çok daha fazlasıydı.Yaklaşan fırtınanın sessiz habercisiydi"
Yine günlerden bir gün:
Oğuz Kağan bir yerde, Gök Tengri'ye yalvarırken:
Karanlık bastı birden, bir ışık düştü gökten.
Öyle bir ışık indi, parlak aydan güneşten.
Oğuz Kağan yürüdü, yakınına ışığın,
Oturduğunu gördü, ortasında bir kızın.
Bir ben vardı başında, ateş gibi ışığı,
Çok güzel bir kızdı bu , sanki Kutup yıldızı.
Öyle güzel bir kız ki, gülse gök güle durur.
Kız ağlamak istese, gök de ağlaya durur.
Oğuz kızı görünce, aklı gitti beyninden,
Kıza vuruldu birden, sevdi kızı gönlünden...
Bir ameliyat masasında değildim belki ama içten içe ölüyor gibiydim.
Sayfa 251Kitabı okuyor
"Ben bu kaderi hiç sevmedim."
Sayfa 251Kitabı okuyor
… +614
Fedakârlık gerçekten neydi? İnsan ne için fedâkar olmalıydı? Sevdiği için mi? Yoksa sevildiği için mi?
Sayfa 226Kitabı okudu