BARIŞ
Çocuğun gördüğü düştür barış.
Ananın gördüğü düştür barış.
Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış.
Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya baba
elinde yemiş dolu bir sepet;
Soruşturma açılınca, kime yaslanacağımı bilemedim. Bizde halk seyretmeyi sever;genellikle işe karışmaz. Bizde halk acayip yıldırılmıştır;amirlerden korkar. Amirler de birbirinden korkar
Yurdumuzda aydınlığa karşı güçlü bir direnme vardır. Bunlar, ortaya Atatürk gibi güçlü adamlar çıkınca sinsi sinsi yatıp uyur görünse de, buldukları ilk fırsatta başlarını deliklerinden çıkarırlar
- "Bizim halkımız çok yüzyıl öncelerinden uyur. Üfürükle tükürükle sersem tavuğa çevirmişlerdir onu. Bizim halkın durumunda olup da, uyanmak zordur örneğin! Ben böyle düşünüyorum."