Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. Konusu, aşımı - öngörücülüğü diyemiyorum çünkü yazar sonsözünde kendisini bu şekilde tanımlamış - ile bilimkurgu türünde tanıştığım eserlerin en üstünde yer aldı.
Savaşın gölgesinde, adeta hipnotize olmuş, düşünmeyen, sorgulamayan, uyutulan bir toplumda söndürmekle değil yakmakla görevli bir itfaiye timi düşünün... Ama yaktıkları şey sadece kitaplar. Kitapların yerini tespit etmek için mekanik tazılar bile icat edilmiş.
Bir itfaiye eri olan Montag tanıştığı kız McClellan sayesinde hayatını, evliliğini, işini sorgular ve her şeyin bilinçsizce tüketildiği, düşünmeden adapte olunduğu, anlamsızlaştırıldığı, içinin boşaltıldığı, değersizleştirildiği bu dünyada kurtuluş için bir şeylerin saklanması ve hatırlanması gerektiği gerçeğini keşfeder. Bu yüzden kitaplara sarılır. Onları kaçırır, korur, saklar ki bu durum başına büyük belalar açar.
Teknolojinin insanları kitaplardan uzaklaştıracağını, günümüzü ve geleceği büyük bir sağduyuyla öngören; kitaplar, kütüphaneler ve bilginin değeri ile ilgili yazılmış en güzel distopyalardan biriydi.
Bayıldım.
