Doğru diye bir şey var mı? Dünya bir karambol ve kimseye çarpmadan yürümeye çalışmaktansa kollarımı daha da açarak herkesi devirmeyi tercih ediyorum... Delilik bulaşır. Emperyalisttir! Belki bir sanatçı gibi eserlerim yok. Beni yaşatacak kütüphaneler, müzeler yok ama çarptıklarımın hafızaları var! Sadece hafızalarda yaşayan bir sanatçı. Gözle görülür, kulakla duyulur hiçbir şey üretmeyen ama hafızalara tecavüz eden bir sanatçıyım ben.
Doğan KitapKitabı okudu
çok iyi olay
Gelenbevî İsmail Efendi'nin sahasında ne büyük bir otorite olduğunu gösteren ilgi çekici örneklerden biri de şöyledir: o devirde Bâbıâli'ye bir mühendis gelir. yanında logaritma ile bir de risâle getirir ve çözülmesini ister. ayrıca, "bakalım, aranızda bunu anlayacak kimse var mı?" diye alay etmekten de kendini alamaz. Fransız mühendis Gelenbevî'nin evine gönderilir. hocaefendi'nin basit ve perişan kıyafetini, evin dağınıklığını gören mühendis daha da küstahlaşarak, "filan vakte kadar cevabını isterim." der ve hiçbir iltifatta bulunmadan evden ayrılır. Sicill-i Osmânî'nin rivayetine göre, Gelenbevî İsmail Efendi bir gecede logaritma risalesini hazırlar ve Fransız mühendise takdim eder. böyle bir manzarayla karşılaşan mühendis son derece şaşırır. zekâsına hayran kaldığı hocaefendinin resmini yapmak ister. bu maksatla Bâbıâli'de reis Râşid Efendi'nin odasına getirilir. sırtındaki eski kürk çıkarılarak, o zamanlar devlet adamlarının kullandığı samur kürk giydirilir. bu sırada Gelenbevî'nin, "Elhamdulillah, kendimi samur kürk içinde gördüm." dediği rivayet edilir. Fransız mühendis bu sırada o kadar heyecanlanır ki, Bâbıâli'de reis efendiye, "bu adam Avrupa'da olsaydı, ağırlığınca altın ederdi!" demekten kendini alamaz.
Sayfa 18 - timaş yayınlarıKitabı yarım bıraktı
Bir şehrin en güvenilir yeri, demek sence kütüphanelerdir. Çünkü kütüphaneler seslerini yükseltmezler. Bu yüzden kütüphanelerde derin bir sessizlik vardır. Sonra kitaplar tozlarını üzerimize üflemezler. Bu yüzden elbiselerimiz hep beyaz kalır, değil mi?
Sayfa 65Kitabı okudu
