Ama,hey Tanrım! Nasıl koparılırdı o paralar! Bu uğurda nelere katlanmazdı! Kendisini görmeden önce, o buruşuk, köşeli ve çizgili, avuç içi kadar yüzün o kadar çeşitli anlatımlar, ayni zamanda, o kadar garip duygulara, o kadar acı izlenimlere sahne olabileceğini asla aklımdan geçirmezdim. O yüzde neler görülmezdi? Utanç, sahte bir gurur, ani kızarmalarıyla öfke, sıkılganlık, rahatsız ettiği için özür dileme, hem değerine hem de hiçliğine inanma, bütün bunlar, bir şimşek hızıyla bu yüzden geçip giderdi.
Bütün sorun şuydu: Vasya kendi vicdanı karşısında kendini suçlu buluyordu, talihine karşı kendini nankörlükle suçluyordu, kendine yakıştıramadığı bu kadar büyük bir mutluluk onu ezmiş, içini allak bullak etmişti. Sonunda, mutsuz olmak için durmadan hastalıklı bir biçimde vesileler arayarak kendini yiyordu.
Sayfa 46Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sana şunu itiraf etmek isterdim: Bana öyle geliyor ki, ben hiçbir zaman kendimi tanımadım. Evet! Öyle sanıyorum ki, insanları tanımasını, onları değerlendirmesini ancak dün öğrenebildim. Katı yürekliydim... Hiçbir zaman bir kimseye iyilik etmek elimden gelmedi: Bunu beceremezdim, benim için olanaksızdı bu... Kesinlikle hiç de sevilecek bir yanım yok... Ama gene de, herkes bana iyilik etmek istiyordu! En başta sen... Bunu görmüyor muyum sanki? Oysaki susuyorum, sürekli susuyorum.
Sayfa 45Kitabı okudu
