Bir yerlerde "baba" temalı bir şiir okumuş ve çok etkilenmiştim. Altında "Lâ edrî" yazıyordu. Bunun, şairin adı olduğunu düşünmüştüm. Eski devirlerde yaşamış bir kalem erbabı olmalıydı şair.
Cehalet işte! Oysa işin aslı başkaydı. Arapçada "la" "bilinmeyen" anlamına geliyordu ve özellikle Arap edebiyatında şair ve yazarı bilinmeyen eserlerin sonunda Lâ edrî ifadesi kullanılıyordu. Ve bizim "Mahlas" dediğimiz, şairin, adı yerine kullandığı takma ismin bir benzeriydi bu ifade.
Öyle ya da böyle, her kim yazmışsa, bire bir beni anlatıyordu dizeleri...
Baba ne kadar sağlamsa
Kızı o kadar dik durur
Baba ne kadar gülerse
Kızı o kadar hayat saçar
Baba ne kadar hayattaysa
Kızı o kadar yaşar
Lâ edrî! Her kimsen söyle... Ya babasının ..elinin şefkatini üzerinde hissetmemiş, ama içten içe onun hasretini çekmiş olanlar?
Onlar ne derece dik durur engebeli yamaçlarda?
Ne kadar içten gülebilir?
Ne kadar hayat saçabilir çevresine?
Nasıl yaşayabilir tüm tasalardan uzak?
Ve ne kadar mutlu olabilir bu şartlarda?
Gizlenme takma isimlerin ardına Lâ edrî!
Havada kalmasın sorularım.
Yüreğimi hançerleyip kaçmak yakışmaz sana...
Bir yerlerde "baba" temalı bir şiir okumuş ve çok etkilenmiştim. Altında "Lâ edrî" yazıyordu. Bunun, şairin adı olduğunu düşünmüştüm. Eski devirlerde yaşamış bir kalem erbabı olmalıydı şair.
Cehalet işte! Oysa işin aslı başkaydı. Arapçada "lâ" "bilinmeyen" anlamına geliyordu ve özellikle Arap edebiyatında şair ve yazarı bilinmeyen eserlerin sonunda Lâ edrî ifadesi kullanılıyordu. Ve bizim "Mahlas" dediğimiz, şairin, adı yerine kullandığı takma ismin bir benzeriydi bu ifade.
La edri
Arapçada "la " bilinmeyen anlamına geliyor. Özellikle Arap edebiyatında şair ve yazarı bilinmeyen eserlerin sonunda La edri ifadesi kullanılıyordu. Ve bizim mahlas dediğimiz, şairin, adı yerine kullandığı takma ismin bir benzeri