Bu altüst oluş, bu hercümerç içinde yürüyüş, Cumhuriyet Caddesi'nde Gülsüm'e rastlayana kadar sürdü,
ve Gülsüm'ü görünce derhal çaktırmadan kendimi gözden geçirdim, annemin özenle ütülediği mavi gömleğimi, geçen yıl dayımın hediye ettiği belli belirsiz bordo çizgileri olan lacivert kravatımı, eh işte biraz eski ama boyalı pabuçlarımı, hafif dizleri çıkmış pantolonumu, ceketimin sarı metal düğmelerini beğendim. Ama sanki yüzüme biraz gölge bulaşmıştı da Gülsüm gözleriyle onu sağa sola itiyormuş gibi bakrnıştı, eğri pala siyah kaşların altında pınar tazeliğindeki bakışında kendi gölgemi bir an ben de görür gibi oldum, ayak değiştirdim, adımlarına uyum sağlarken şen olmasına dikkat ettiğim bir sesle, temkinli bir günaydın dedim.
Gülsüm ise, duruma vakıfmış gibi, bir tanrı esirgesin sesi buldu, günaydınımı yanıtladı. Lisede o fene, ben edebiyata ayrılmıştık. Teneffüslerde ve böyle arada okula gelirken görüşüyorduk. Gülsüm'ü gördükçe büyüdüğümüzü, daha hızlı kirlendiğimizi kavrıyordum, ortaokulda, aynı sınıftayken, eline omuzuna dokunduğum, itiştiğimiz, arada saçını bile çektiğim delişmen kızdı. Durmadan, durmadan konuşurduk, iddialaşırdık. Şimdiki gibi temkinli günaydın ile buğulu karşılıktan sonra susarak yürümezdik. Masumiyetimiz hesapsızlık da demekti, ki elimizden alınıyordu, hissediyorduk.
Sayfa 102 - DağKitabı okudu
Cam Gibi-Esaret
…
Aynı lacivert aslında her şikayet
Sıkı ve gergin dudaklarda nefret
Amok koşar hepsinde hakim cinnet
Korkarım, bitmeyecek bu esaret
Kaan Başar Candaş
Geceye heves et gündüz gözüyle
çarşıya var tüccarda kelime çoktur
al kurtar kölelikten gönlün yettiğince
kelimeyi azad et; şiir bir kafes,
şiirle tükeneceğine boşlukla beslensin,
kelime olacağına kuş olsun hatta
bülbül olacağına karga, ve gecenin
lacivert sayfalarını uçuşuyla doldursun
geceye heves et, şiirden kurtulsun!
Sayfa 29 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Dümende ve başaltlarında insanları vardı ki
bunlar
uzun eğri burunlu
ve konuşmayı şehvetle seven insanlardı ki
sırtı lâcivert hamsilerin ve mısır ekmeğinin
zaferi için
hiç kimseden hiçbir şey beklemeksizin
bir şarkı söyler gibi ölebilirdiler…”
Sayfa 40 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Şair şöyle diyor:
"Babalar paltolardır; gri, yeşil, lacivert
Her pederin pederi kendi yüreğine dert"
Akşam. Puslu. Gökyüzünde altın sarısı, kaymaksı bir doku; en yukarılarda, ötelerde, yükseklerde ne olduğu görünmüyor. Eskilerin bilgisine göre oralarda septiklerin en yücesi ve en sıkılmışı oturuyordu: Tanrı. Bizim bilgimize göre de orada olan yalnızca berrak, lacivert, çıplak, açık saçık bir hiçlik. Bense orada ne olduğunu artık bilemiyorum, çünkü çok fazla şey öğrendim. Bilgi, bilginin hatasız olduğuna mutlak güven bir inançtır. Benim de kendime sarsılmaz bir inancım vardı, içimdeki her kuytu köşeyi bildiğime inanırdım. Oysa şimdi...
Sayfa 57Kitabı okudu
