Zülfü Livaneli diyor ki; "..Sorun, onun gitmesiyle bitmeyecektir. Sorun onu iktidara getiren, üst üste dokuz seçim kazandıran, bir sürü yolsuzluk ve yönetim skandallarına rağmen körü körüne peşinden giden halktır. Daha doğrusu halkın bir bölümüdür. Bu halk yığının Anadolu müslümanlığıyla, gelenekle, ahlakla, haram helal kavramıyla,
İnsan bir kere yazmaya koyuldu mu, o ak pak kâğıtları masanın üzerine serip elini çenesine koydu mu, arada bir başını mektuptan kaldırıp uzaklara hisli hisli baktı mı, aklından geçenlerle parmakları arasındaki huzuru dengelemeye çalıştı mı; ne hakkında yazarsa yazsın, neden söz ederse etsin, sözcükleri nerede dolaştırırsa dolaştırsın, lafı kendisine getirmeden duramazdı çünkü. Yeryüzüne dağılan tüm kelimeler insan kendinden söz etsin diye vardı belki.
Hayat Nedir Anne ?
benim hiç sapanım olmadı anne,
ne kuşları vurdum,
ne de kimsenin camını kırdım...
çok uslu bir çocuk değildim ama,
seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım.
ben hayatım boyunca
bir tek kendimi vurdum! ..
