Benim için kabul edilmiş bir aşk kadar dayanılmaz hiçbir şey yoktur. Lakin isteksizliğin, yokluğun, nefret etmenin ruhlarda açtığı yaralarla hayat nedir?
Bu adam,alaylarından vazgeçtim, beni yalan ifadesiyle beş yıla mahkum ettirmiş bir insandı... Lakin, hayır, böyle şeyler düşünmenin sırası değil, aç bir insandı, fenalık yaptığı bir insandan af dilemeden önce ekmek istiyordu.
İtirilmiş çox qiymətli bir
əşyanın və ya sərvətin, dünyanın hər cür səadətinin acısı zaman
keçdikcə yox olur, unudulurdu. Lakin istifadə edilməyib əldən
qaçırılmış imkanları adam heç vaxt unutmur, onları zehnindən heç də
çıxarmır. Hər dəfə
onları xatırlayanda adamın ürəyi sızıldayır.