Gelelim hedef yönetimi becerilerine. Çoğumuz, çocuklardan ve gençlerden yetişkin düzeyinde hedef yürütme becerileri bekleriz (hatta daha kötüsü, talep ederiz). Bize mantıksız görünen şeyler yaparlar; örneğin başladıkları bir işi bitirmeden aniden başka bir işe geçer ve çoklu görev veya görev geçişi girişimlerinde başarısız olurlar, bu da aşırı öfkeye ve ilişkilerde gerginliğe yol açar.
Çalışma belleğimizdeki bu eksilmenin nedeninin tam olarak ne olduğu hâlâ tartışılıyor. Bunun sorumlusu aradan geçen zaman mı, yoksa bozucu etkiler mi? Anlaşılan her ikisinin de payı var. Zihinde bilgi tutma eylemi aktif bir süreçtir; bu durum, harici bir uyarana yönelik dikkati sürdürmek için kaynağa ihtiyaç duymamıza benzer. Dolayısıyla bozucu etkiler olmasa bile çalışma belleğini sürdürme becerimizde zaman içinde dalgalanmalar olduğu için anılarımız bozulur. Buna ilaveten, zihnimizde bilgi tutma becerimizin kırılgan olduğu ve hem bölünmeler hem de dikkat dağılması yüzünden ketlendiği artık biliniyor.
Sadece on yıl öncesine kadar, cebinizin civarında kıpırdanma gibi bir şey hissetseniz, o noktayı kaşıyarak rahatlatmaktan başka bir şey düşünmezdiniz. Bugün ise aynı sinirsel faaliyet bize telefonumuzu yoklamamız gerektiğini düşündürüyor.
Sayfa 167 - Metis BilimKitabı okudu
Davranışlarınızı değiştirmek kolay değil ama yapılabilir bir şey.
Sayfa 276Kitabı okudu
Dikkat bozukluğundan muzdarip olan bir sincap gibiyiz; o ağaçtan bu ağaca atlıyor, bir lokma oradan bir lokma buradan yiyor, çok daha fazlası varken hepsini ardımızda bırakıp başka bir ağaca, sonra başka bir ağaca, sonra yine başka bir ağaca atlayıp duruyoruz. Bu gerçekten çok yorucu görünüyor ve yukarıda da gösterdiğimiz gibi bu durum emniyetimizi, ilişkilerimizi, eğitimimizi, iş performansımızı ve zihinsel sağlığımızı olumsuz etkiliyor.
Sayfa 250Kitabı okudu
"Can sıkıntısı, kişinin faaliyetlerinde veya koşullarında anlam bulamadığında hissettiği kaygıdır."
Sayfa 200 - Erich FrommKitabı okudu