->"Bir gün geriye dönüp baktığında, yıllarca süren mücadele size en güzeli gibi gelecek."
Dün "Little Miss Sunshine" adında hoş bir film ile rastlaştım. Filmde çok spoiler vermeden açıklamam gerekirse, depresif bir gence Robert Musil örnek verilmişti. Ve acı dolu hayatının onu o yapan hayatı olduğundan bahsedilerek ana fikir olarak acılarımızı sevmemiz gerektiği söylendi. Ben de tam bu konuyu Sigmund Freud'un bu sözüyle bağdaştırdım. Yıllar sonra dönüp baktığımızda mutlu vakitlerimiz boş ve gereksiz gelirken, mücadele ve belki de acı; işte onlar ,kim bilir, en büyük iyi kilerimiz olabilirler. Hatta Nietzsche de acıyı sevmemizi söylemez miydi?