❀ ℓανιηуα...ツ
@lavinya_bookss
....her an mükemmeldir o, tüm günahlar bağıslanmayı, tüm küçük çocuklar yaşlıyı, tüm bebekler ölümü, tüm ölenler sonsuz yaşamı kendi içinde taşır.
....yumuşak sertten güçlüdür, su kayadan güçlü, sevgi zorbalıktan güçlüdür.
Tüm çile ve kahırlar zaman değil miydi, tüm uğraşıp didinmeler, tüm korkular zaman değil miydi?
Reader Follow Recommendations
Sevgi avuç açıp dilenilebilir, para pulla satın alınabilir, armağan olarak sunulabilir sana, sokakta bulunabilir, ama haydutlukla ele geçirilemez.
Düşünde gördüğü şakıyan kuş ölmüştü artık. Gönlündeki kuş ölmüştü!
İnsanların büyük çoğunluğu....düşen bir yaprak gibidir, kapılıp gider rüzgârın önüne, havada süzülür, dönüp duru, sağa sola yalpalar vurarak iner yere. Pek az kişi de vardır, yıldızlara benzer, belli bir yörügede ilerler durur, hiçbir rüzgâr varamaz yanlarına, kendi yasalarını ve izleyecekleri yolu kendi içlerinde taşırlar.
"Yazmak iyidir, ama düşünmek daha iyi; akıllılık iyidir, ama sabretmek daha iyi."
Herkes belirlediği hedefe ulaşabilir, yeterki düşünmesini, beklemesini.....bilsin.
Kendi hakkımda hiçbirşey bilmeyişim, Siddhartha'nın bana böylesine yabancı, böylesine bilinmez kalışı bir nedenden, bir tek nedenden kaynaklanıyor: Kendimden korkuyordum çünkü, kendimden kaçıyordum!
Hastaydı dünya...ve yaşama katlanmak zordu...
Dünyanın acı bir tadı vardı. Eziyetti yaşamak.
"Hep böyle durup bekleyecek misin sabah olana kadar, öğle olana kadar, akşam olana kadar?"
"Hep böyle durup bekleyeceğım."
"Yorulacaksın, Siddhartha."
"Yorulacağım."
"Uyuyakalacaksın, Siddhartha."
"Uyumayacağım."
"Öleceksin, Siddhartha."
"Öleceğim."
Onu bulmak gerekiyor, kendi Ben'inde bu asıl pınarı bulmak, onu bulup özümlemek gerekiyordu! Başka türlüsü aramaktı yalnız, dolambaçlı yoldu, yolunu şaşırmaktı.
...sonsuz denecek kadar çok şey biliyorlardı...ama bir şeyi, o biricik şeyi, o en önemli, o tek önemli şeyi bilmedikten sonra neye yarardı bu?
Fark ettiği tek şey vardı, eskiden içinde uyanıp kendisine en güzel günlerinde izleyeceği yolu gösteren aydınlık ve güvenilir sesin susmuş olmasıydı.