“bakış açımızı genişleten,hayatı önümüze seren ve bizi bağımsızlaştıran kitaplar niye bir cephe hizmeti olsun ki,bu dünyada bizi özgürlüğe yaklaştıran tek bir şey varsa o da zihinsel çalışmalardır.”
“(…) tüm gün ve gece boyunca uyumaya başlamıştım bile.Böylesi iyi oldu,diye düşünüyordum.Gerçekten önemli olan bir şey yapıyordum sonunda.Uyurken üretken olduğumu hissediyordum.Bir şeyler yoluna giriyordu.İçten içe-o zamanlar kalbimin bildiği tek şey buydu belki de- yeterince uyuyabilsem iyileşeceğimi hissediyordum.Yenilenecek,yeniden doğacaktım.Tamamen yeniden doğacaktım,hücrelerimin hepsi tekrar tekrar yeniden oluşacaktı ve eski hücrelerim uzak,puslu anılara dönüşecekti.Geçmiş hayatım bir rüyadan ibaret kalacaktı,dinlenme ve rahatlama yılımda biriktirdiğim mutluluk ve dinginlik takviyesiyle pişmanlıklardan kurtulup her şeye en baştan başlayacaktım.”
“Kış uykusuna yatma kararımın arkasında belirli bir olay olduğunu söyleyemem.Başlangıçta tek istediğim zihnimdeki düşüncelerle yargıları susturacak yatıştırıcılar almaktı çünkü zihnimin aralıksız yaylım ateşi yüzünden herkese ve her şeye nefret duymamakta zorlanıyordum.Beynim çevremdeki dünya hakkında hüküm vermekte bu kadar aceleci davranmazsa hayatın daha katlanılır olacağını düşünüyordum.”